Dorohije,
ciažko sioje poniati, jak chutko biežyt čas, koli nastupaje vesnuška, jakoji my čakajem cełuju temnuju i dołhoju zimu. Tož my znôv prybližajemoś do najvelikšoho sviata sviatuv - Velikodnia!
A ja v interneti odkryła, što je inicjatyva, jakaja v Biełostocci hulaje v našy sviata i hrajut ono po našomu.
(šče štob po našomu pisali, "to była by spokojna", jak hovoryła baba Pawlakowa w "Samych swoich")
Zobačte sami! A moža uže davno znajete i chodite na tyje zabawy? A mo majete ščascie choditi šče na zabawy na wiośkach? Daj Boža...
https://www.facebook.com/swojska.nutka/
PS Pomnite, što zarazki sviato, kotoroje zvecce druhim posle Velikodnia - Błahovieščenije. 7.04. (a u nas v siemje jak raz tohdy 40 dion pośle mojeji Baby vypadaje...)
Pomnite, što ne možna v toj deń ničoho robiti! Bo vono tak velikoje, što "Na Błahovieščenije daže ptuška hniezdočka ne vje". Oj, ne na ma musi na sviêti horoščoho zdania, kotoroje vyskazyvało b šacunok do dannoho sviata. Takije my i je!
wtorek, 4 kwietnia 2017
niedziela, 26 marca 2017
Vesna znôv pryšła!
Dorohije,
trochu ja tut pomołčała - nu dołho mene ode i ne było na blohovi. No spasibo, što vsirumno chto-nechto časom šče i zahladaje. A čom mene ne było?
Nu, narobiłosia u nas dvaždy bôlš raboty i vsie my tut zabiêhany jak šalony. A to tomu, što 30. studnia v nočiê, po vsiech trudach ciažarnosti, rodiłsia nam synok - małyj Witia!
Słovom - zdaryłsia znôv małyj čud, pobôlšała naša siemja i znôv nas bôlš stało, hovoraščych po-pudlaśki :)
Nataška, joho staršaja sestronka, kotoroji v majovi bude dva roki, uže chorošeeńko ponimaje našu movu a i starajecce štoś i na jôj pomaleńku hovoryti. Pokul najliêpš vychodit jôj "miasio" - oj, ne može byti jedło bez miasa! Dorohije, ja kuliêšu ne odion raz uže navaryła postovoho, a v zasadi u mene zausiody kuliêš postovyj, a didita moje sidit za misočkoju i, divlučysia na mene velikimi jak tariêłki očami, pytaje "miasio?". I treba toho miasa tohdy dokinuti - a to kubaski kusočok, a to jak štoś jak raz upečane čy uvarane maju.
I velmi ostorožno, z cikavostižu i z luboviu podchodit do svojoho mołodšoho bratika, kotoryj uže načynaje nam i gugati, i gruchati, i spivati svoje piesieńki, koli z nami "hovoryt".
Takaja u nas teper sytuacja!
I sytuacja dobra, i daj Boža sčastlivo razom dołhoje žyccio prožyvati.
Koli rodiłsia Witiuška, mnoho prochodiło i prochodit i na sviêti, i v našum siemiejnum hroni zdarenniau. Marš v Hajnuvci, a kotorum mołodyje lude z hłubiny kraju, nedumajučy samomu, napchany durackimi hasłami idut i toptajut pamiat' o našych bohibšych z ruk okrutnych pseudohierojuv. Včera Dień Voli v Biełarusi i joho strašnyje efekty - zatrymanija.
Ale i to, što moja babula, kotora cełoje moje žyccio była, pomerła - ustupiła miêscia małomu Witiušcy.
Razom z jeju, tak jak z každym starikom, kotoryj u nas odchodit, čy vôn dožyvał na viości čy v horodi, odchodit naša mova i tradycja. I tak złožyłoś, što zaraz potum pomer i moj diad'ko pośle ciažkuj chvoroby, jôj syn. I tak nastupnyj raz do mene došło, što odchodiat tyje dva pokolenija, navat uže lude pokolenija našych bat'kuv, kotoryje žyli v sopraudnoji našoji movi i kultury. I teper ono v našych rukach zachôvati pamiat' pro jije i perekazuvati našym diêtiam - koli žyvemo daleko od Rodini, ale moža i bôlš sioje potrebne koli na sioj Rodinie žyvemo.
My otkazujem za buduščeje našoj kultury, za pamiat' pro našu movu, pro predkuv, i štob našy dieti mieli svoi korni jasno pokazany. To je ciažkaja robota, bo často treba budovati štoś z ničoho, ale možna, ono štob ne puddavacca i ožyvlati na štodeń to, z čoho my sami vyrastajem.
I Wam vsiêm toho žadaju razam z nadchodiaščoju Vesnoju razom z mojeju hovoraščoju i gugajučuju po-pudlaśki siemjoju!
Katia, Jaška, Nataška i Witiuša.
trochu ja tut pomołčała - nu dołho mene ode i ne było na blohovi. No spasibo, što vsirumno chto-nechto časom šče i zahladaje. A čom mene ne było?
Nu, narobiłosia u nas dvaždy bôlš raboty i vsie my tut zabiêhany jak šalony. A to tomu, što 30. studnia v nočiê, po vsiech trudach ciažarnosti, rodiłsia nam synok - małyj Witia!
Słovom - zdaryłsia znôv małyj čud, pobôlšała naša siemja i znôv nas bôlš stało, hovoraščych po-pudlaśki :)
Nataška, joho staršaja sestronka, kotoroji v majovi bude dva roki, uže chorošeeńko ponimaje našu movu a i starajecce štoś i na jôj pomaleńku hovoryti. Pokul najliêpš vychodit jôj "miasio" - oj, ne može byti jedło bez miasa! Dorohije, ja kuliêšu ne odion raz uže navaryła postovoho, a v zasadi u mene zausiody kuliêš postovyj, a didita moje sidit za misočkoju i, divlučysia na mene velikimi jak tariêłki očami, pytaje "miasio?". I treba toho miasa tohdy dokinuti - a to kubaski kusočok, a to jak štoś jak raz upečane čy uvarane maju.
I velmi ostorožno, z cikavostižu i z luboviu podchodit do svojoho mołodšoho bratika, kotoryj uže načynaje nam i gugati, i gruchati, i spivati svoje piesieńki, koli z nami "hovoryt".
Takaja u nas teper sytuacja!
I sytuacja dobra, i daj Boža sčastlivo razom dołhoje žyccio prožyvati.
Koli rodiłsia Witiuška, mnoho prochodiło i prochodit i na sviêti, i v našum siemiejnum hroni zdarenniau. Marš v Hajnuvci, a kotorum mołodyje lude z hłubiny kraju, nedumajučy samomu, napchany durackimi hasłami idut i toptajut pamiat' o našych bohibšych z ruk okrutnych pseudohierojuv. Včera Dień Voli v Biełarusi i joho strašnyje efekty - zatrymanija.
Ale i to, što moja babula, kotora cełoje moje žyccio była, pomerła - ustupiła miêscia małomu Witiušcy.
Razom z jeju, tak jak z každym starikom, kotoryj u nas odchodit, čy vôn dožyvał na viości čy v horodi, odchodit naša mova i tradycja. I tak złožyłoś, što zaraz potum pomer i moj diad'ko pośle ciažkuj chvoroby, jôj syn. I tak nastupnyj raz do mene došło, što odchodiat tyje dva pokolenija, navat uže lude pokolenija našych bat'kuv, kotoryje žyli v sopraudnoji našoji movi i kultury. I teper ono v našych rukach zachôvati pamiat' pro jije i perekazuvati našym diêtiam - koli žyvemo daleko od Rodini, ale moža i bôlš sioje potrebne koli na sioj Rodinie žyvemo.
My otkazujem za buduščeje našoj kultury, za pamiat' pro našu movu, pro predkuv, i štob našy dieti mieli svoi korni jasno pokazany. To je ciažkaja robota, bo často treba budovati štoś z ničoho, ale možna, ono štob ne puddavacca i ožyvlati na štodeń to, z čoho my sami vyrastajem.
I Wam vsiêm toho žadaju razam z nadchodiaščoju Vesnoju razom z mojeju hovoraščoju i gugajučuju po-pudlaśki siemjoju!
Katia, Jaška, Nataška i Witiuša.
sobota, 7 stycznia 2017
Chrystos Roždajetsia!
Chrystos Roždajetsia!
niedziela, 30 października 2016
Trochu wspominok z liêta
Dorohije,
liêto uže davno prošło i načalisia osiennije dni. A šče disia perešli my na čas zimovyj, koli to chučej bude temno, listiê uže amal sovsiem popadało z derev.
To trochu padaje, to zimno, ale i dobroho osień prynosit - jabłyki, hrušy, vinohrad, oriêchi. Oj, dobre vsiem tym, kotoryje mohut na viości zryvati sobiê sadovinu prosto z dereva i jesti. U moich baby i diêda v Kojłach tak same był sad, teper z joho ničoho ne zostałoś. A v tum sadi prychodiła do nas małych baba Hrypa, kotoraja žyła v chatci po druhoji storonie sadu, maleńkaja babulia u kotorj to sovsiem uže ničoho ne było, ono kusok pola i mo jakaja odna korova. I ona podchodiła do nas i davała nam to, što sama miêła najliêpšoje - jabłyki. Nesła ich u fartuchovi, kotoryj mieła zavezanyj kruhom pojasa. nu jak to fartuch. I tam liêžali tyje jabłyčki, sołodki a sołodki, a vôna nam ich podsouvyała svoimi zaroblenymi, sukatymi, chudieńkimi rukami.
Oj, štož to był za smak. A čôm, sami skažte, takij dobryj? A no tomu, što od sercia był toj małyj podarok. I my joho brali i diakovali, i vtikali, bo trochu baby Hrypy bojalisia. Ale vsio rumno vona do nas podchodiła, a my vsiorumno brali od jije jabłyki.
Tak smakovali jabłyčki v každum viośkovum sadovi, kotoryj ja pomniu. Chvatiło podnesti z zemli, oterti z piêsku, i do rota. I pachnuło toje jabłyko sońcem i pryrodoju, a kruhom šče zvieryna mučała, hdakała i kukurykała.
Teper zostalisia mnie skliepovy jabłyki, a od času do času udastsia od koho-to dostati sopraudnoji viośkovoji, pudlaśkoji ohorodniny i sadoviny. Tohdy je radost' što i nu!
A pokul šče oseń - podkidaju trochu liêtnich znimok. Chaj nam stane vesielej na dušach. Daj Boža, do vesny.
U skansenovi.
Sociê, žnivień 2016.
liêto uže davno prošło i načalisia osiennije dni. A šče disia perešli my na čas zimovyj, koli to chučej bude temno, listiê uže amal sovsiem popadało z derev.
To trochu padaje, to zimno, ale i dobroho osień prynosit - jabłyki, hrušy, vinohrad, oriêchi. Oj, dobre vsiem tym, kotoryje mohut na viości zryvati sobiê sadovinu prosto z dereva i jesti. U moich baby i diêda v Kojłach tak same był sad, teper z joho ničoho ne zostałoś. A v tum sadi prychodiła do nas małych baba Hrypa, kotoraja žyła v chatci po druhoji storonie sadu, maleńkaja babulia u kotorj to sovsiem uže ničoho ne było, ono kusok pola i mo jakaja odna korova. I ona podchodiła do nas i davała nam to, što sama miêła najliêpšoje - jabłyki. Nesła ich u fartuchovi, kotoryj mieła zavezanyj kruhom pojasa. nu jak to fartuch. I tam liêžali tyje jabłyčki, sołodki a sołodki, a vôna nam ich podsouvyała svoimi zaroblenymi, sukatymi, chudieńkimi rukami.
Oj, štož to był za smak. A čôm, sami skažte, takij dobryj? A no tomu, što od sercia był toj małyj podarok. I my joho brali i diakovali, i vtikali, bo trochu baby Hrypy bojalisia. Ale vsio rumno vona do nas podchodiła, a my vsiorumno brali od jije jabłyki.
Tak smakovali jabłyčki v každum viośkovum sadovi, kotoryj ja pomniu. Chvatiło podnesti z zemli, oterti z piêsku, i do rota. I pachnuło toje jabłyko sońcem i pryrodoju, a kruhom šče zvieryna mučała, hdakała i kukurykała.
Teper zostalisia mnie skliepovy jabłyki, a od času do času udastsia od koho-to dostati sopraudnoji viośkovoji, pudlaśkoji ohorodniny i sadoviny. Tohdy je radost' što i nu!
A pokul šče oseń - podkidaju trochu liêtnich znimok. Chaj nam stane vesielej na dušach. Daj Boža, do vesny.
Sociê. Bôlš jak 100-liêtniaja chata naprotiv skansenu p. Tamary Leščyńskuj. Chata tože pod jije opiekoju. V chati pobač (novšuj, remontovanuj) možna nočevati. Lipień 2016.
U skansenovi.
Pohreby. Lipeń 2016.
Kuraševo. Praznik sv. Antonioho Piečerskoho. Lipień 2016.
Sociê, žnivień 2016.
Sociê, žnivień 2016. Vidok zza tiotinoj chaty - ohorod i panorama Suchlanuv (Sociê majut dva rajony - Mokrany i Suchlany, peredielanyje riêčkoju).
czwartek, 22 września 2016
Što dobroho, što novho?
Dorhije,
jak pevno mnohije z Vas uže znajut - na fejsbukovuj storonci HPS ("Hovorymo po svojomu") ukazałosia video autorstva s. Mateuša Stryčuli, v kotorum načynaje vôn novyj podchod do nauki našoji movy i do jije samoji vohule.
Značyt - ne budemo ono čytati, a budemo i słuchati našu movu, i pryvykati nejako na novo, što jije šče normalno užyvajut, tak same mołodyje, i što sioje je jak najbulš normalne i dobre. A tut šče spadar Stryčula, kotoryj dla neodnoho z dlašukpuuv može byti uzorom toho, jak našu movu i kulturu treba učyti i šanuvati.
Ja maju velmi uvažaju spadara Stryčulu za joho podchod do našoji movy i kultury (a šče i liêpš hovoryt jak nekotoryje z mołodych rodovitych Pudlašukuv, sami pryznajte), i velmi jomu kibicuju. Tomu podkidaju tut linka do joho filmu, chto šče ne bačył, i zaprašaju do interakcji!
Vsioho Vam dobroho!
https://www.youtube.com/watch?v=Ho6y_q7f_7c
jak pevno mnohije z Vas uže znajut - na fejsbukovuj storonci HPS ("Hovorymo po svojomu") ukazałosia video autorstva s. Mateuša Stryčuli, v kotorum načynaje vôn novyj podchod do nauki našoji movy i do jije samoji vohule.
Značyt - ne budemo ono čytati, a budemo i słuchati našu movu, i pryvykati nejako na novo, što jije šče normalno užyvajut, tak same mołodyje, i što sioje je jak najbulš normalne i dobre. A tut šče spadar Stryčula, kotoryj dla neodnoho z dlašukpuuv može byti uzorom toho, jak našu movu i kulturu treba učyti i šanuvati.
Ja maju velmi uvažaju spadara Stryčulu za joho podchod do našoji movy i kultury (a šče i liêpš hovoryt jak nekotoryje z mołodych rodovitych Pudlašukuv, sami pryznajte), i velmi jomu kibicuju. Tomu podkidaju tut linka do joho filmu, chto šče ne bačył, i zaprašaju do interakcji!
Vsioho Vam dobroho!
https://www.youtube.com/watch?v=Ho6y_q7f_7c
piątek, 2 września 2016
Kalendarium na ranniu osień
Dorohije,
P. Julita Charytoniuk (Tovarystvo Spadčyna Pudlaša) orhanizuje v tu subotu i nediêlu varštaty tradycyjnych piesniuv u viosci Daše! Chto moža-prybyvajte! Vsio pro prohramu i zapisy tut:
https://www.facebook.com/events/1747762122155202/
i tut:
http://podlasie.org/?p=1873
A od 23. Veraśnia do 1. Kastryčnika 3. Edycja festivalu "ODE", na kotorum pobačyte spektakli na pudlaśkuj movi! Vystavlatisia budut v Bielśku,Hajnuvci,Biełostocci i Teremiskach. Bôlš na storonci teatru "Črevo": www.czrevo.pl
A šče za trochu - uže XXIII edycja "Bardouśkoji vosieni"!
http://vosien.org/be/naviny.html
Zobačte,kolki dobroho! Tolki vybirati i vybiratisia!
P. Julita Charytoniuk (Tovarystvo Spadčyna Pudlaša) orhanizuje v tu subotu i nediêlu varštaty tradycyjnych piesniuv u viosci Daše! Chto moža-prybyvajte! Vsio pro prohramu i zapisy tut:
https://www.facebook.com/events/1747762122155202/
i tut:
http://podlasie.org/?p=1873
A od 23. Veraśnia do 1. Kastryčnika 3. Edycja festivalu "ODE", na kotorum pobačyte spektakli na pudlaśkuj movi! Vystavlatisia budut v Bielśku,Hajnuvci,Biełostocci i Teremiskach. Bôlš na storonci teatru "Črevo": www.czrevo.pl
A šče za trochu - uže XXIII edycja "Bardouśkoji vosieni"!
http://vosien.org/be/naviny.html
Zobačte,kolki dobroho! Tolki vybirati i vybiratisia!
czwartek, 18 sierpnia 2016
Spasa!
Dorohije!
Zavtra velikoje sviato Spasa!
V telebačenni možna bude pobačyti 2-ôch hodinnuju transmisju na TVP 2, načynajecce o 10:00, prosto z Hrabarki, ne proziahajte koli ne možete byti tam čy de inakš posviatkuvati!
Poza tum sviatkuje monastyr v Sakach i prychod v Novum Berezovi! Je z čoho vybirati.
My tolki v subotu znôv jedem na Pudlaše, ale budem ohladali zavtra transmisju.
Tak što do pobačennia na Rodinie, budem šukati liêta, kotoroje štoś toho roku na Pudlašy velmi mokroje. A mo jak raz perestane padati na nastupnych dva tyžni? Toho žadaju sobie i Vam i pozdravlaju z nadchodiaščym zavtry praznikom!
Zavtra velikoje sviato Spasa!
V telebačenni možna bude pobačyti 2-ôch hodinnuju transmisju na TVP 2, načynajecce o 10:00, prosto z Hrabarki, ne proziahajte koli ne možete byti tam čy de inakš posviatkuvati!
Poza tum sviatkuje monastyr v Sakach i prychod v Novum Berezovi! Je z čoho vybirati.
My tolki v subotu znôv jedem na Pudlaše, ale budem ohladali zavtra transmisju.
Tak što do pobačennia na Rodinie, budem šukati liêta, kotoroje štoś toho roku na Pudlašy velmi mokroje. A mo jak raz perestane padati na nastupnych dva tyžni? Toho žadaju sobie i Vam i pozdravlaju z nadchodiaščym zavtry praznikom!
Subskrybuj:
Posty (Atom)