Vodianaja Kolada

Nu tak, v biznesi hovorat – „yesterday’s news is no news” (včerašnije novosti heta uže ne novosti).

Dysia minaje 12 dneij od Vodianoji Kolady, 11 od sviata Kreščenija Hospornija. Nu ale koli skazała raz, što napišu pro Vodianuju Koliadu, tak i zroblu – navat, jeśli zabirajusia za sioje ciut pôzno, a napevno puzniej, jak poošbiôčała. Ničoho, bude prosto pôst uspaminak, nu i na nastupnyj rôk prydastsia.

Što takoje Vodianaja Kolada? Heta koliada pered Kreščenijem. Tradycyjno – tože pôstnyj deń, jak pered Ruzdvom. Nu ale teperki ne vsie pomniat, zabihany, što je takoje sviato i takij deń pered niôm, koli tože cełyj deń pôstitsia, a večurkom siedajetsia do stoła, na kotorum stojat specjalnyje potravy. Vôny, tak napravdu, tyje samyje, kotoryje jimo na Koladu pered Ruzdvom, tolki ich menš, tak jak i cełaja Vodianaja Kolada skromniejšaja.

Obiščała ja podielitisia tym, što nachodiłosia na našum stolie.

1.     Kutja – najvažniejšoje na koladnum stolie. Krupa s makom, oriêchami, rodzynkami, medom. Kutja sładkaja, dlatoho v mnohich chatach traktujetsia jije jak deser, a jije piervotnoje preznčenije heta, posle prosfory, dielitisia po čut’ čut’ na počatku. Kutja może byti raznaja i symvoliziruje supolnost'. Potum uže można jije dojêsti, koniečno, jak deser, ale najvažniejšoje – podielitisia na počatku.

2.     Nema Koliady biez hrybnoho bôršča. Hryby zamačyvajem na nuč, varym v vodie z bobikami i laurovym listjem, dobavlajem čut’ krupy i smaženoi cybuli, soli i piercu, varym šče chvilinku – i heta i naš bôršč. Nema dla mene drugoho takoho smaku, jakij miełby tak silnuju sviaz’ s Ruzdvom i joho okolicami. Mnie wyšoł tolki toj raz za jasnyj i za mutnyj, bo dobaviła odnako za mnoho krupy.

3.     Pielmieniki - koniečno s kapustoju i hrybami. U nas byli kuplanyje, ale najliepš smamomu zrobiti, i, koniečno, biez jijca. A šče liepš zrobiti druždžovyje pampuchi.

4.     Sielotka – jakaja odmiena je, tolki štôb postnaja. U nas byli dva rodzai – zvyklyje „korečki” i v paprykovum sosi. Jak raz kuplanyje, ale môžno samomu poprobuvati zrobiti.

5.     Chlieb – ja navučyłasia, dziakujučy siabroucy, pečy chlieb na zakvasi, z raznymi ziernami. Na takoj koladnoj čy prazničnyj stoł – liepšoho nema. Peku joho trochu inakš jak našy babuški, ale i tak tradycyjno – koliś rozkazu pro obie receptury.

6.    Ščułok – nastupnyj smak, biez jakoho ne mohu soobraziti Koliadnoho času – napitok z sušanych hruš i jabłyk, najliepš samomu nasušyti – w tum rokovi moja mama hetym zaniałasia. Hrušy i jabłyki zalivajem tepłoju vodoju i čakajem pokul voda ne perejde ich kolorom i smakom, a potom šče zavaryvajem. Ščułok v smaku ne povinien byti vielmi sołodkij – v tum joho dobrota i sekret.

Vsiech z prošedšymi praznikami pozdraulaju i žadaju nastupnoho roku ščaslivo doždati!